Περί πίστεως, ευσπλαχνίας και αγάπης

Η πίστη είναι το κλειδί, με το οποίο ανοίγεται ο θείος θησαυρός. Το κατέχουν οι απλές, αγαθές, όλο αγάπη καρδιές. «Πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι» (Μάρκ. 9, 23). Η πίστη είναι το πνευματικό στόμα. Ας ανοίγουμε ελεύθερα αυτό το στόμα, όπως κάνουμε και για το σωματικό. Ας μη σφίγγουν τα χείλη του η αμφιβολία και η ολιγοπιστία. Αν μένει κλειστό εξαιτίας τους, κλειστός θα μείνει και ο ουρανός για μας. Όσο πιο πολύ κινείται το στόμα της πίστεως, όσο πιο αδίστακτα, δηλαδή, πιστεύουμε στην παντοδυναμία του Θεού, τόσο πιο πολλοί θα είναι οι θείοι οικτιρμοί απέναντί μας: «Διὰ τοῦτο λέγων ὑμῖν, πάντα ὅσα ἂν προσευχόμενοι αἰτεῖσθε, πιστεύετε ὅτι λαμβάνετε, καὶ ἔσται ὑμῖν» (Μαρκ. 11, 24).

Ο Κύριος είναι μακρόθυμος και πολυέλεος απέναντί σου. Αυτό το διαπιστώνεις πολλές φορές κάθε ημέρα. Έχε λοιπόν και συ μακροθυμία και σπλάχνα οικτιρμών απέναντι των αδελφών σου!

Έτσι, θα εφαρμόζης τα λόγια του Αποστόλου, που λέγει ότι: «Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται» (Α’ Κορ. 13, 4). Επιθυμείς να σε χαροποιεί ο Κύριος με την αγάπη Του; Ας χαροποιείς και συ τις καρδιές των άλλων, δείχνοντάς τους στοργή και καλοσύνη!

Αγ. Ιωάννου της Κρονστάνδης, Η εν Χριστώ ζωή μου.